‘Ik wil dat klanten met een lach de deur uitgaan’

Ine Stapelbroek (62) werkte 23 jaar bij een bank en 6,5 jaar bij een zorgverzekeraar. Toen ze vanwege reorganisaties moest stoppen, volgde ze haar hart en startte ze een kledingzaak. Inmiddels is ze alweer zes jaar eigenaar van Maxine Mode Winterswijk, een winkel die ze samen met haar man Ton (66) runt. “Ik heb altijd al een passie gehad voor mode”, vertelt ze enthousiast.

Tekst: Wendy Venhorst   |   Foto’s: Shutterstock

Wat verkopen jullie precies in de winkel?

“Maxine Mode Winterswijk is een boetiek waar we naast damesmode ook accessoires als horloges, sieraden, parfum, sjaals en tassen verkopen. We richten ons daarbij op vrouwen vanaf veertig jaar; de doelgroep die de producten nog echt wil zien en voelen. Verder is de winkel overzichtelijk en strak ingericht. Zo hangt het niet te vol en sorteer ik alle kleding op kleur. Ook stoom ik alles voordat het hier wordt opgehangen. Ik wil dat de winkel een verzorgde uitstraling heeft.”

Hoe kwam u in de mode terecht?
“Ik heb 23 jaar bij ING gewerkt en 6,5 jaar bij zorgverzekeraar VGZ, maar bij beide moest ik er vanwege reorganisaties uit. Op dat moment was ik begin vijftig en dacht: ik hoef mezelf niet meer te bewijzen. De wens om iets voor mezelf te beginnen werd dan ook steeds groter. Tijdens de AaltenDagen kwamen we bij toeval in gesprek met de eigenaresse van Pand 11, een kledingzaak met een shop-in-shop-concept. Ze had op de eerste etage nog ruimte voor een klein winkeltje. En zo ben ik in 2016 begonnen met de verkoop van accessoires, zoals tassen, sieraden en parfum. Gewoon om te proeven of het iets voor mij zou zijn.”

En was het iets?
“Zeker! Ik heb altijd al een passie gehad voor mode en bovendien vind ik het contact met klanten erg leuk. Maar al snel merkte ik dat de ruimte te klein was. Ik wilde graag een ‘echte’ winkel, zodat ik ook kleding kon verkopen. Daarom hebben we gezocht naar een andere ruimte. Uiteindelijk wees iemand van Tuunte mij op een pand aan de Meddosestraat dat vrij kwam. Daar hebben we drie jaar gezeten.”

 

Waarom zijn jullie na drie jaar weggegaan?

“Omdat ons contract toen afliep. Een mooi moment dus om te kijken wat we wilden: blijven zitten of op zoek gaan naar een andere plek. En toen is de keuze gevallen op het huidige pand aan de Ratumsestraat. We moesten er nog wel veel aan doen; alles was oud en vol vlekken. We hebben dan ook behoorlijk verbouwd. In juni 2020 hebben we onze nieuwe winkel geopend. Dat is een goede keuze geweest. We zitten vlakbij de Markt en hebben hier veel meer loop dan op de vorige locatie.”

Waar komt de naam Maxine vandaan?

“Ik ben iemand die het maximale uit iets wil halen. Dat had ik bij mijn vorige werkgevers al en dat is nog altijd zo. Als je ‘maximale’ met mijn naam ‘Ine’ combineert, krijg je Maxine!”

 

Hoe hebben jullie de taken verdeeld?
“In principe sta ik alleen in de winkel, hoewel Ton mij achter de schermen geweldig ondersteunt. Ook hij komt uit de bankenwereld en kreeg te maken met een reorganisatie. We zijn dus samen het avontuur aangegaan. Ton verzorgt de financiën en het voorraadbeheer; de inkoop doen we samen. Verder is de winkel mijn ding. Ton kan wel afrekenen, maar kleding uitzoeken en opvouwen moet je toch aan een vrouw overlaten ha ha!”

 

Wat geeft u de meeste voldoening?
“Als klanten met een lach de deur uitgaan. En natuurlijk is het leuk als ze dan ook een tasje bij zich hebben, maar het belangrijkste is dat ze graag weer terugkomen. En dat bereik je door open en eerlijk te zijn. Ik zeg het ook altijd als iets niet staat; daar heeft de klant het meeste aan.”

Wat is jullie kracht?
“Wij verkopen een aantal merken die verder niet in Winterswijk worden verkocht. Ook koop ik niet steeds dezelfde dingen in. Ik wil voorkomen dat iedereen met hetzelfde loopt. Hierdoor hebben we regelmatig een nieuw assortiment. Daar ben ik best uniek in. Ook de hele uitstraling van de winkel is een sterk punt.”

 

Heeft u nog wensen voor de toekomst?
“Gezond blijven. We hebben allebei lichamelijke tegenslag gehad en dan besef je dat gezondheid het allerbelangrijkste is. We proberen nu ook wat vaker rustmomenten in te bouwen. Zo plannen we de maandag zoveel mogelijk vrij en draaien we ook geen koopavonden meer. Zodat we dit zo lang mogelijk met plezier kunnen blijven doen. En of dat nog twee jaar of tien jaar is, dat zien we wel.”

En dan?
“Goede vraag… We hebben altijd gewerkt, dus dan moeten we op zoek naar een nieuw ritme. Ik zou best willen emigreren naar Barcelona, Madrid of Valencia. Tegelijkertijd wonen we heel prettig, hebben we vijf Perzische katten - onze ‘kindjes’ - en een grote tuin. Vroeger had ik niets met tuinieren, maar ik vind het steeds leuker om buiten bezig te zijn. Ik zie alleen alles voor onkruid aan ha ha!”

Bekijk andere artikelen

arrow_upward