Eten en drinken in een sprookjesachtige omgeving
Marcel Smid (66) en Judy Kesnar (52) zijn inmiddels vijf jaar eigenaar van ‘De Gulle Smid’ in Winterswijk. In die tijd hebben zij het restaurant, op de sfeervolle locatie aan de Slingebeek, omgetoverd in een gelegenheid waar iedereen kan genieten van heerlijke en betaalbare gerechten. Ook wordt de bezoeker op z’n tijd verwend met live muziek. Toch waren de laatste jaren niet de makkelijkste. “Onze grootste wens is dat we ook in de winter worden gezien!”
Tekst & foto's: Wendy Venhorst
Hoe zouden jullie ‘De Gulle Smid’ omschrijven?
Marcel: “Als een toegankelijk restaurant, met een gevarieerde kaart en originele en betaalbare gerechten. Daarnaast organiseren we buffetten, barbecues en zakelijke lunches. Heel divers dus. Maar de meeste gasten zijn fietsers of wandelaars die hier langskomen en een lekker biertje of wijntje meepikken. Ik word superblij als ik een ‘grijze massa’ op het terras zie!''
Judy: “Het gaat er hier heel gemoedelijk aan toe. Zo ben je ook gewoon welkom in je wielrenbroek.”
Was een eigen restaurant altijd al een droom?
Marcel: “Niet direct. Ik ben begonnen als opsporingsambtenaar bij de marechaussee en had tegelijkertijd een liefde voor
muziek. Naast mijn werk heb ik de vooropleiding van het conservatorium in Enschede en Amsterdam gedaan en zo ben ik de muziekwereld ingerold. Ik verhuisde ondertussen naar Lelystad en later naar IJmuiden en werd gevraagd voor de musical Les Misérables in Carré. Daarna kreeg ik een aanbieding voor de musical Cyrano, waar ik Judy leerde kennen. Vervolgens heb ik nog jaren bij verschillende (kinder) musicals en operettes gewerkt, als zanger en regisseur. Maar ik kreeg genoeg van al het repeteren en reizen. En omdat de horeca mij ook trok, heb ik daarna twaalf jaar een horecazaak in Velsen-Noord gerund.”
Judy: “Ik kom uit Noord-Holland, waar ik de pabo heb gedaan en in het basisonderwijs heb gewerkt. Ook ik ben een muziek- en theaterliefhebber. Ik heb een jaar meegespeeld in Cyrano en daarna veel projecten gedaan.”
Maar uiteindelijk toch in de Achterhoek terechtgekomen?
Marcel: “Ja, ik wilde al een tijdje weg uit het westen; zag me in IJmuiden geen tachtig worden. Maar voor Judy was het natuurlijk wel een hele stap. Ook hebben we gewacht totdat onze dochter Mindel haar havodiploma had. Uiteindelijk wilden we samen iets in de horeca beginnen. We hebben op verschillende plekken gezocht naar een geschikte locatie. Tijdens familiebezoek in Winterswijk zei ik tegen Judy: ‘Het zou toch geweldig zijn als we zo’n plek als bij watermolen ‘Den Helder’ kunnen vinden?’ En alsof het zo moest zijn, stond ‘De Gulle Waard’ net te koop. We zijn meteen met de makelaar gaan kijken. En hoewel er veel aan moest gebeuren, zag ik overal mogelijkheden.”
Hoe combineren jullie je liefde voor muziek met het runnen van een restaurant?
Judy: “Door regelmatig muziekavonden te organiseren. Vorig jaar hebben we meegedaan aan de ‘Dolle Muziekdagen’, maar we organiseren ook zelf muzikale avonden. Zo treedt Mindel, inmiddels afgestudeerd aan het conservatorium, wel eens op met klasgenoten. Daarnaast zijn we in gesprek met ‘Boogie Woogie’ om leerlingen te laten optreden. Maar ook onze kerstmarkt in december kleden we altijd muzikaal aan. Dan treedt Marcel samen met zijn broer Ernst Daniël op. Heel sfeervol!”
Hoe zijn jullie de coronajaren doorgekomen?
Marcel: “Dat was een lastige tijd en de nasleep heeft grote gaten geslagen. En dan heb ik het nog niet eens over de oorlog in Oekraïne, waardoor de prijzen van grondstoffen en energie enorm zijn gestegen. Ook is er apparatuur kapot gegaan en hebben we niet de meest mooie zomer gehad. Alles bij elkaar is dat best veel. Om te overleven hebben we ons pensioen in de zaak gestopt. Dit is voor ons een cruciaal jaar, maar we proberen creatief te zijn en de moed erin te houden.”
Wat geeft jullie de meeste voldoening?
Judy: “De waardering van onze gasten. Ik kreeg net nog een telefoontje van een oudere dame die hier heel graag komt. Ze was gevallen en had daarom een tijdje niet kunnen komen. Ze voelde zich gewoon bezwaard. Ook komt hier regelmatig een vrouw die alleen in haar eigen fauteuil kan zitten. Haar dochter komt haar dan mét stoel brengen en halen. En dan zegt ze de onsterfelijke zin: ‘Nu is het leven toch weer de moeite waard.’ Daar word je toch stil van?”
‘Veel mensen vinden dit het mooiste plekje van Winterswijk’
Wat is jullie kracht?
Marcel: “De zelf gerookte ham, zalm, kip en eendenborstfilet lopen heel hard. Ook bieden we mooie vegetarische gerechten. Daarnaast hebben we hele fijne medewerkers met wie we bijna altijd naborrelen. Ik denk dat gasten wel voelen dat het onderling goed zit.”
Judy: “Ook de ligging is natuurlijk uniek. Veel mensen vinden dit het mooiste plekje van Winterswijk. Het is dé plek om op mooie zomerse dagen over het water te mijmeren. Maar ook in de winter is het hier een sprookje; dan kleden we alles met lampjes aan. Het is hier dan zo’n lichtspektakel dat ze ons in het centrum kunnen zien ha ha.”
Hebben jullie nog wensen voor de toekomst?
Marcel: “Ik zou een mooi muziekcombo op het water heel leuk vinden. Ook hebben we plannen voor een musicalavond, met workshops van mij, Ernst Daniël en Mindel. Daarnaast is het doodzonde dat we het hier bijna alleen in de zomer moeten verdienen. Onze grootste wens is dat we ook in de winter worden gezien!”